Wybierz życie produktywne
![]() |
fot. myanimalszoo.blogspot.com |
Dzikie psy afrykańskie inteligencją dorównują wilkom, natomiast przewyższają je stopniem rozwoju zachowań społecznych. Wikipedia.
„Człowiek zajęty najmniej zdatny jest do życia, ponieważ żadna umiejętność nie jest trudniejsza niż umiejętność życia. Biegłych w innych umiejętnościach jest wszędzie wiele, niektóre z nich nawet młodzi opanowali do tego stopnia, że i sami mogliby innych nauczać. Żyć jednak trzeba się uczyć przez całe życie, a czym zapewne jeszcze bardziej się zadziwisz, przez całe życie trzeba się uczyć umierać.” - Seneka
„Człowiek zajęty najmniej zdatny jest do życia, ponieważ żadna umiejętność nie jest trudniejsza niż umiejętność życia. Biegłych w innych umiejętnościach jest wszędzie wiele, niektóre z nich nawet młodzi opanowali do tego stopnia, że i sami mogliby innych nauczać. Żyć jednak trzeba się uczyć przez całe życie, a czym zapewne jeszcze bardziej się zadziwisz, przez całe życie trzeba się uczyć umierać.” - Seneka
„Czujniej niż wszystkiego innego strzeż swego serca, bo z niego tryska
źródło życia” - Przypowieści Salomona 4,23
„Ludzie nie powinni tak bardzo troszczyć się o to, co robią, jak o to, czym są.” - Mistrz Eckhart
Dwie orientacje życiowe według Ericha Fromma
W książce pt. Mieć i być – Erich Fromm mówi o
dwóch konkurencyjnych stylach egzystencji:
Styl posiadania „mieć” , który koncentruje człowieka na rzeczach oraz
na własnym ja; uzależnia człowieka od posiadania i przywiązania do przedmiotów,
wiedzy, czynów, itp.. sprawia, że one stają się ich pragnieniem, a często
obsesją; zamykają człowieka w przywiązaniu do własnego ja (egocentryzm). Jest to
orientacja śmierci (nekrofilna, kazirodcza, narcystyczna). Społeczeństwo
konsumpcyjne, zachłanne sprzyja rozwijaniu tego stylu życia.
Styl bycia – tu liczy się rzeczywistość ducha, kim jesteś w swoim wnętrzu bez względu na określenia zewnętrzne (zawód, prestiż, majątek, rodzina, itp..); „wolność od” ku wolności do aktywnego, twórczego istnienia; jest to orientacja życia i miłości – biofilia; rezygnacja z egoizmu+dawanie, spontaniczność, zdrowe relacje.
Styl bycia – tu liczy się rzeczywistość ducha, kim jesteś w swoim wnętrzu bez względu na określenia zewnętrzne (zawód, prestiż, majątek, rodzina, itp..); „wolność od” ku wolności do aktywnego, twórczego istnienia; jest to orientacja życia i miłości – biofilia; rezygnacja z egoizmu+dawanie, spontaniczność, zdrowe relacje.
Charakter receptywny. Ci, którzy biorą.-
- dobra trzeba szukać na zewnątrz – życie polega na braniu uczuć, miłości, rzeczy, przyjemności.
- problem miłości=być kochanym, a nie kochania, dawania z siebie;
- wykazują się bezradnością przy podejmowaniu
decyzji i braniu za nie odpowiedzialności;
- rozmiłowanie w jedzeniu i piciu jako sposobie
na przezwyciężenie lęku i depresji;
- czują się zagrożeni, gdy ich „źródło
zaopatrzenia” jest zagrożone”;
- w sferze myślenia – są słuchaczami- biorcami,
a nie wytwórcami idei;
- czują wdzięczność do osób, które je
utrzymują, ale czują się zagrożeni, gdy ich „źródło zaopatrzenia” jest
zagrożone”.
Charakter eksploatatorski. Ci, którzy wykorzystują innych.
- źródło wszelkiego dobra na zewnątrz, ale
biorą je podstępem lub siłą;
- w sferze miłości i uczuć dążą do rabunku i
kradzieży
(zakochują się w osobach związanych z kimś innym);
(zakochują się w osobach związanych z kimś innym);
- to samo w twórczości – plagiat
- „Kochają” tych, którymi da się manipulować i
wykorzystywać; mają dosyć osób,
z których wszystko wycisnęli;
z których wszystko wycisnęli;
- mają zaciśnięte usta i robią „zgryźliwe” uwagi o
innych;
- są podejrzliwe, cyniczne, zawistne i zazdrosne.
Charakter tezauryzatorski.
Ci, którzy gromadzą
- Ludzie z takim charakterem szukają
bezpieczeństwa w gromadzeniu i oszczędzaniu;
- Intymne relacje z innymi traktują jako
zagrożenie;
- Cechuje ich obsesyjne dążenie do czystości i
punktualności;
- Są znanymi skąpcami, którzy posiadają dobra,
lecz żyją jak nędzarze nie korzystając z tego,
co posiadają;
co posiadają;
- Otaczają się rzeczami i ludźmi, ale są
samotni, bo nie nawiązują prawdziwych relacji.
Charakter merkantylny. Ci, którzy traktują się jak towar
- Żywa istota staje się towarem na „rynku
osobowości:”
- Tu ja i osobowość nie są stałe, lecz zmienne
w zależności od podaży i popytu - „Jestem taki, jakim mnie potrzebujesz.”
- Niemożliwe jest skoncentrowanie się na
własnym życiu i szczęściu, lecz całą troskę poświęca się sprawie uczynienia się
sprzedawalnym;
- Pozbawieni są celów, wyjąwszy nieprzerwane
zajęcia, wytwarzanie rzeczy z największą możliwą efektywnością;
- „Uczucia zakłócają urzeczywistnienie głównych
celów charakteru merkantylnego – sprzedawania i wymiany – funkcjonowania jak
mega-maszyna;
- Brak więzi z innymi zobojętnia ich wobec
rzeczy, tak iż przedmioty mają znaczenie prestiżu lub komfortu.
- Rozwijają rozum jako narzędzie
manipulacji...ich umysły są jak „maszyny” - separacja serca od rozumu =
nadrzędność funkcji korowych i atrofia życia emocjonalnego;
- Osobnicy tacy nie są zdolni do głębszej
miłości.
Charakter produktywny. Ci, którzy kochają
”Miłość to jedność z kimś albo czymś na zewnątrz nas samych, w warunkach
zachowania odrębności i integralności własnej jaźni.”
„Miłość jest cierpliwa, dobrotliwa, nie zazdrości, nie jest chełpliwa,
nie nadyma się. Nie postępuje nieprzystojnie, nie szuka swego, nie unosi się,
nie myśli nic złego. Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale się raduje z
prawdy. Wszystko zakrywa, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa,
wszystko znosi. Miłość nigdy nie ustaje.”
II Koryntian 13, 4-8. Biblia
II Koryntian 13, 4-8. Biblia
Człowiek produktywny – nowy człowiek
- Wybór opcji bycia a nie posiadania – paradoks
prawdziwego bogactwa;
- Pełnia obecności w danej sytuacji;
asertywność;
- 4 miłości: macierzyńska, eros, braterska
(fileo), bezwarunkowa (agape)
- Radość, która wywodzi się z dawania i
dzielenia się, a nie z gromadzenia i wyzysku;
- Miłość i szacunek dla życia we wszelkich jego
przejawach, wyrażające się wiedza, że rzeczy,
władza, wszystko to jest martwe, natomiast życie i wszystko, co przyczynia się do jego rozwoju jest świętością;
władza, wszystko to jest martwe, natomiast życie i wszystko, co przyczynia się do jego rozwoju jest świętością;
- Nastawienie na redukcję zazdrości, nienawiści
i złudzeń;
- Życie bez czci dla bożków (np. pieniędzy, władzy,
rzeczy, pracy, itp.) i bez iluzji;
- Uczynienie pełni rozwoju, zarówno swego jak i
bliźnich celem swego życia;
- Uczciwość wobec innych połączona z dbałością,
by samemu nie być oszukanym.
![]() |
dinoanimals.pl |
Komentarze
Prześlij komentarz